La Semana Santa

[fot. elconfidencial.com]

Obchody La Semana Santa zaczynają się już w piątek poprzedzający Niedzielę Palmową. Początki jej świętowania są datowane na końcówkę XVI w. (w Sevilli). Jest obchodzona hucznie. Najwięcej procesji ulicznych jest w Andaluzji. Uczestnicy procesji niosą na swoich barkach ogromne i ciężkie platformy z figurami świętych i Chrystusa oraz Maryi. Są one bogato zdobione. Przed platformami idą nazajerczycy (los nazarenos) ubrani w strój a la Ku Klux Klan (tak jak na powyższym zdjęciu). Trzymając w rękach zapalone świece. Procesje nieco się różnią w zależności od miasta. Na przykład w Valladolid jedynym słyszalnym dźwiękiem jest rytm bębnów, przez co procesja jest cicha i podniosła. Zaś w Sevilli jest głośna, pełna emocji, wzruszeń, krzyku, płaczu i śpiewów.

Semana Santa en Sevilla

Najbardziej znanym wydarzeniem jest Kazanie Siedmiu Słów, które ma miejsce w Wielki Piątek. Podczas niego prowadzi się rozważania na temat siedmiu słów wypowiedzianych przez Jezusa na krzyżu. W ten sam dzień po południu odbywa się procesja Świętej Męki Zbawiciela. Zaś w Wielki Czwartek kobiety w Sevilli ubierają się na czarno i zakładają charakterystyczne czarne welony (mantillas). Ich strój symbolizuje szacunek dla męki pańskiej i śmierci.

Soy un novio de la muerte

que va a unirse en lazo fuerte

con tal leal compañera.

(frag. hymnu Legii El Novio de la Muerte)

 Son poco más de las cinco de la tarde de un Martes Santo de un año cualquiera.

Las filas de nazarenos, con un cordón ondulante, prensado entre la multitud, 

que llega casi hasta la Alfalfa. El Cristo de la Salud y Buen Viaje mira con

ojos de pena, la pena infinita, allá hacia donde la calle Caballerizas desemboca

en la Plaza de San Ildefonso. En la calle, la multitud se aprieta y comprime.

Se oyen voces, ruidos, pregones de mercancías humildes - cucherías, agua

avellanas - risas de gente joven, en cuyos ojos el amor enciende primaveras...

(Francisco Sánchez-Apellániz y Valderrama)